ค้นหาหมวดอักษร ศ

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ศาสนสมบัติกลาง '

  ศาสนสมบัติกลาง   หมายถึง น. ทรัพย์สินของพระศาสนาโดยส่วนรวมส่วนใหญ่ได้แก่ ที่ดิน อาคาร และดอกผลที่เกิดขึ้นจากที่ดินและอาคารนั้น ๆ รวมทั้งที่ดินวัดร้างทั่วประเทศที่ทางการได้ประกาศยุบเลิกวัดแล้ว.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ศาสนสมบัติของวัด

  น. ทรัพย์สินของวัดใดวัดหนึ่งรวมทั้งปูชนียสถานที่ตั้งอยู่ภายในบริเวณวัด เช่น พระปฐมเจดีย์เป็นศาสนสมบัติของวัดพระปฐมเจดีย์ พระธาตุพนมเป็นศาสนสมบัติของวัดธาตุพนม พระธาตุดอยสุเทพเป็นศาสนสมบัติของวัดพระธาตุดอยสุเทพ.

• ศาสนิกชน

  น. บุคคลที่นับถือศาสนา เช่น ศาสนิกชนของพระพุทธศาสนา เรียกว่า พุทธศาสนิกชน ศาสนิกชนของคริสต์ศาสนา เรียกว่า คริสต์ศาสนิกชน.

• ศาสนูปถัมภก

  [สาสะนูปะถําพก, สาดสะนูปะถําพก] น. ผู้ทะนุบํารุงศาสนา, ถ้าใช้แก่พระมหากษัตริย์ เรียกว่า องค์เอกอัครศาสนูปถัมภก. (ส. ศาสนูปสฺตมฺภก; ป. สาสนูปตฺถมฺภก).

• ศาสน์

  (โบ) น. คําสั่ง, คําสั่งสอน, โดยปริยายหมายถึง พระราชหัตถเลขาทางราชการและลิขิตของสมเด็จพระสังฆราช เช่น พระราชศาสน์สมณศาสน์. (ส.; ป. สาสน).

• ศาสนิกชน

  ดู ศาสน, ศาสนา.

• ศาสนีย, ศาสนีย์

  [สาสะนียะ, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).

• ศาสนีย, ศาสนีย์

  [สาสะนียะ, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).